To jeden z najciekawszych i najbardziej zróżnicowanych rezerwatów florystyczno-krajobrazowych w okolicy Siedlec. Charakterystyczne są tu zwydmienia i zalegające między nimi zagłębienia o fizjonomii przypominającej tereny Puszczy Kampinoskiej. Rezerwat został ustanowiony w 1982 r. na powierzchni ponad 65 ha. Przedmiotem ochrony jest mozaika różnorodnych siedlisk leśnych i nieleśnych, które wytworzyły się na stosunkowo niewielkim obszarze.
W południowej części rezerwatu dominują zbiorowiska leśne z przewagą cieplejszych postaci grądów przemieszanych z płatami dąbrowy świetlistej. Wiele drzew osiągnęło wiek ponad 100 lat, a w typowo wykształconym runie występuje kilka chronionych gatunków roślin, m.in. lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko, orlik pospolity i gnieźnik leśny. W części wschodniej występuje bór mieszany i bór świeży, z którymi sąsiaduje bór bagienny, rozciągający się wąskim pasem wzdłuż torfowiska wysokiego. W jego płatach spotkać można kolejne gatunki chronione: widłaka torfowego i rosiczkę okrągłolistną. Z kolei środkowy pas zwydmień porastają skupiska różnowiekowych jałowców o bardzo zróżnicowanym pokroju. Niezwykle bogata jest flora rezerwatu. Liczy ona ok. 480 gatunków roślin naczyniowych m.in.: narecznicę grzebieniastą, wilczomlecza kątowego, pływacza średniego i jeżogłówkę najmniejszą.