Mokobody - sanktuarium MB Budzieszyńskiej

Kościół św. Jadwigi znany jest szerzej jako Sanktuarium Matki Bożej Budzieszyńskiej. Pierwszy mokobodzki kościół z 1513 r. został rozebrany, a na jego miejsce Aleksander Ossoliński, starosta drohicki i miecznik wielki litewski, ufundował w 1766 r. świątynię drewnianą. Obok powstała dzwonnica oraz szpital dla chorych i ubogich utrzymujących się z jałmużny. W 1792 r. kościół spłonął od uderzenia pioruna. Starania o budowę nowego rozpoczął syn Aleksandra, Jan Onufry, poseł na Sejm Czteroletni, który gorąco popierał uchwalenie konstytucji i chciał ją jakoś wymownie upamiętnić. 

Sprowadził w 1793 r. do Mokobód Jakuba Kubickiego, zwycięzcę królewskiego konkursu na projekt kościoła Opatrzności i powierzył mu budowę nowej świątyni. W całości prace ukończono dopiero w 2. połowie XIX w. Mimo to już w 1818 r. przeniesiono tu otoczony kultem obraz Matki Bożej z pobliskiego Budzieszyna.

Klasycystyczny kościół jest budowlą na planie zbliżonym do kwadratu, z wpisanym krzyżem greckim oraz dwoma ryzalitami na osi. W bryle wyróżnia się dwuczaszowa kopuła i oryginalnie zaprojektowana fasada, z wgłębnym portykiem arkadowym. We wnętrzu uwagę zwracają polichromie oraz cenne wyposażenie, m.in.: obraz Matki Boskiej Budzieszyńskiej z XVII w., płótno Chrystus Nauczający z końca XVIII w., przypisywane Franciszkowi Smuglewiczowi oraz rzeźby ewangelistów św.św. Jana i Łukasza, wykonane przez Macieja Polejowskiego, jednego z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy barokowych.