Wcześniej stała w tym miejscu drewniana świątynia dla katolików obrządku greko-katolickiego, uposażona w 1545 r. przez Bohdanę z Sapiehów, żonę Jana Steckowicza Dołubowskiego, marszałka hospodarskiego. W 1875 r. nieistniejący już kościół został siłą zamieniony na cerkiew. Katolikom przywrócono go w 1918 r., a parafię erygowano w 1921 r.
Obecny murowany kościół wzniesiono w latach 1940–1942 dzięki staraniom ks. Stanisława Pielasy. Materiał na budowę pochodził z gruzów zbombardowanych Siedlec. Tutejszy proboszcz przekonywał władze okupacyjne, by się na to zgodziły, argumentując, że rolnicy zajmą się budową zamiast partyzantką. Nie powiedział im jednak, że kościół ma stanowić swoiste wotum-błaganie o odwrócenie klęski hitlerowskiej agresji na Polskę.
W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem namalowany na desce, otoczony kultem. Polichromia ścienna została wykonana w 1943 r. przez Marcina Jaeschke wg projektu artysty malarza Felicjana Szczęsnego Kowarskiego (1890–1948).